Maria Magdalena – 2020 (3)
auteur: Cynthia Bourgeault
datum: 21 juli 2020
website: Daily Meditation van het Center for Action and Contemplation
Ze rent niet weg
Een van mijn favoriete dingen aan Cynthia Bourgeault is de manier waarop ze vragen stelt die de kern van de zaak raken. Haar briljante geleerdheid komt voort uit de volheid van haar wezen – lichaam, hart en geest. Haar studie van Maria Magdalena is geen uitzondering, zoals blijkt uit de vragen die ze aan het einde van deze passage stelt. Bourgeault schrijft:[After seeing the risen Christ,] Mary went and announced to the disciples, “I have seen the Lord, and this is what he said to me” (John 20:14–18).
[Nadat ze de verrezen Christus had gezien], ging Maria naar de discipelen en kondigde aan: ‘Ik heb de Heer gezien, en dit heeft hij tegen mij gezegd’ (Johannes 20: 14–18).
Het is op basis van deze aankondiging dat Maria de traditionele titel “Apostel van de apostelen” kreeg. Als eerste die getuige is van de opstanding, is zij ook degene die de anderen “opdracht geeft” om het goede nieuws van de opstanding bekend te maken. . . .
Alle vier de evangeliën getuigen van Maria Magdalena als de eerste getuige van de opstanding – alleen of in een groep, maar in alle gevallen bij naam genoemd. Gezien het verschuivende zand van de mondelinge geschiedenis, is de eensgezindheid van deze getuigenis verbazingwekkend. Het suggereert dat onder de vroegste christenen de gestalte van Maria Magdalena van de hoogste orde van grootte is – meer dan zelfs de Maagdelijke Moeder (vermeld als aanwezig bij de kruisiging in slechts één evangelie en in geen enkele bij de opstanding). De ereplaats van Maria Magdalena is zo sterk dat zelfs de harde hand van een latere, door mannen gedomineerde ecclesiologie deze niet helemaal kan verdrijven.
Alle vier de evangeliën staan erop dat Maria Magdalena standvastig blijft als alle andere discipelen op de vlucht zijn. Ze rent niet; ze verraadt of liegt niet over haar toewijding; ze getuigt. Van haar is duidelijk een demonstratie van ofwel de diepste menselijke liefde ofwel het hoogste spirituele begrip van wat Jezus leerde, misschien wel beide. Maar waarom, vraag je je af, vertellen en hervertellen de liturgieën van de Heilige Week het verhaal van Petrus ‘drievoudige verloochening van Jezus, terwijl het vaste, onwankelbare getuigenis van Magdalena niet eens wordt opgemerkt?
Hoe zou ons begrip van het Paasmysterie veranderen als zelfs die ene zin die ik eindelijk in Vézelay hoorde, routinematig werd opgenomen in de verhalen van Goede Vrijdag en Palmzondagpassie? Wat als we, in plaats van te benadrukken dat Jezus alleen stierf en verworpen werd, bekrachtigden dat iemand bij hem stond en niet wegging? – want dit andere verhaal staat zeker even diep en waarachtig in de Schrift als het eerste. Hoe zou dit het emotionele timbre van de dag veranderen? Hoe zou het onze gevoelens over onszelf beïnvloeden? Over de plaats van vrouwen in de kerk? Over de aard van verlossende liefde?
En vooral: waarom is de apostel van de apostelen zelf geen apostel? [1]
Richard Rohr zegt: Laten we de vragen van Cynthia in ons hoofd en in ons hart vasthouden, zodat ze ons kunnen aanzetten tot onze eigen ‘openbaringen’ over de aard van standvastige liefde. De liefde van Maria Magdalena voor Jezus laat zien wat het betekent om één persoon aan ons vast te houden in ons uur van nood, ondanks de schijnbare hopeloosheid van dit alles.
============================
Toegangspoort tot actie en contemplatie:
Welk woord of welke zin resoneert met mij of daagt mij uit? Welke sensaties merk ik in mijn lichaam? Wat moet ik doen?
Gebed voor onze gemeenschap:
O grote liefde, bedankt voor het leven en liefhebben in ons en door ons. Moge alles wat we doen, voortkomen uit onze diepe verbinding met jou en alle wezens. Help ons een gemeenschap te worden die kwetsbaar elkaars lasten en het gewicht van glorie deelt. Luister naar het verlangen van ons hart naar genezing van onze wereld. [Voeg alstublieft uw eigen bedoelingen toe.]. . . Omdat we weten dat u ons beter hoort dan wij spreken, bieden we deze gebeden op in alle heilige namen van God. Amen.
Luister naar Fr. Richard las het gebed voor.
Verhaal uit onze gemeenschap:
Tijdens deze wereldwijde pauze navigeer ik door een levensbedreigende ziekte die dagelijks leed met zich meebrengt. Als ik nadenk over de zachte, kalme, levengevende woorden van James Finley in [een recente] meditatie, word ik herinnerd aan de kracht van de ademhaling en aan elk moment zelfs wanneer ik pijn beheerst en door mijn pijn heen beweegt. In elke ademhaling Gods liefde inademen, liefde uitademen. De sfeer verandert. Ik ben veranderd. —Michele R.
[1] Though it may seem like a small victory to some, I think it’s significant that in 2016 Pope Francis decreed that Mary Magdalene’s feast day, July 22, is “to be ‘celebrated’ liturgically like the rest of the apostles.” See https://press.vatican.va/content/salastampa/en/bollettino/pubblico/2016/06/10/160610c.html.
=> Cynthia Bourgeault, The Meaning of Mary Magdalene: Discovering the Woman at the Heart of Christianity (Shambhala Publications: 2010), 8, 15–16.