Maria Magdalena – 2020 (5)
auteur: Richard Rohr OFM
datum: 23 juli 2020
website: Daily Meditation van het Center for Action and Contemplation
Grote Liefde
Een van de lessen die we kunnen trekken uit de evangelieverhalen van Maria Magdalena is dat in de grote economie van genade alles wordt gebruikt en getransformeerd. Niets wordt verspild. God gebruikt onze egoïstische verlangens en identiteiten en leidt ons er voorbij. Jezus ‘duidelijke boodschap aan zijn geliefde Maria Magdalena tijdens hun eerste ontmoeting na de wederopstanding is niet dat ze haar menselijke liefde voor hem onderdrukt, ontkent of vernietigt. Hij is veel subtieler dan dat. Hij zegt gewoon tegen haar: “Kleef mij niet aan” (Johannes 20:17). Hij zegt: “Houd je niet vast aan het verleden, wat je denkt dat je nodig hebt of verdient. We zijn allemaal op weg naar iets veel groters en veel beters, Maria. ” Dit is de spirituele kunst van onthechting, die niet veel wordt onderwezen in het kapitalistische wereldbeeld, waar vasthouden en bezitten niet alleen de norm maar zelfs het doel is. In haar verlangen om aan Jezus vast te houden en zijn weigering om het toe te staan, zien we onszelf weerspiegeld als in een spiegel. Ons wordt getoond dat uiteindelijk zelfs de grootste dingen in ons leven – zelfs onze liefdes – losgelaten moeten worden en iets nieuws mogen worden. Anders zitten we in de val. De liefde heeft ons nog niet vrijgemaakt.
Grote liefde is zowel erg gehecht (“hartstochtelijk”) en tegelijkertijd erg afstandelijk. Het is liefde maar geen verslaving. De ziel, het Ware Zelf of het Hele Zelf, heeft alles en heeft daarom geen specifiek ding of persoon nodig. Als we alle dingen in Christus hebben, hoeven we niets te beschermen. Het Ware Zelf kan liefhebben en loslaten. Het gescheiden, kleine zelf kan dit niet. Mij is verteld dat de ontmoeting tussen Jezus en Maria Magdalena “hou je niet aan mij vast” de meest geschilderde Paastafereel is. De artistieke verbeelding weet dat hier een schijnbare tegenstelling speelde: intense liefde en toch gepaste afstand. De ziel en de geest hebben de neiging om lief te hebben en te genieten van paradoxen; ze werken door resonantie en reflectie. Onze kleinere egoïstische zelven willen alle paradoxen op een heel overzichtelijke manier oplossen. We hoeven alleen maar rond te kijken naar alle worstelende relaties in ons eigen leven om te zien dat het waar is. Als we uitsluitend liefhebben vanuit ons kleine zelf, werken we op een manier die mechanisch en instrumenteel is, wat we nu soms codependentie noemen. We keren steeds weer terug naar de interactiepatronen die we kennen. Dit is niet altijd slecht, maar het is zeker beperkt. Grote liefde – liefhebben vanuit ons hele Zelf verbonden met de Bron van alle liefde – biedt ons zoveel meer.
Het ego zou graag zien dat Maria Magdalena en Jezus verstrikt raken in een hartstochtelijke liefdesaffaire. Natuurlijk zijn ze dat, in de diepste zin van het woord, maar alleen het Ware Zelf weet hoe te genieten en een voorstelling te maken van een liefde van reeds vervuld verlangen. Het Ware Zelf en het gescheiden zelf zien anders; beide zijn nodig, maar de ene is beter, groter en zelfs eeuwig.
=================================
Toegangspoort tot actie en contemplatie:
Welk woord of welke zin resoneert met mij of daagt mij uit? Welke sensaties merk ik in mijn lichaam? Wat moet ik doen?
Gebed voor onze gemeenschap:
O grote liefde, bedankt voor het leven en liefhebben in ons en door ons. Moge alles wat we doen, voortkomen uit onze diepe verbinding met jou en alle wezens. Help ons een gemeenschap te worden die kwetsbaar elkaars lasten en het gewicht van glorie deelt. Luister naar het verlangen van ons hart naar genezing van onze wereld. [Voeg alstublieft uw eigen bedoelingen toe.]. . . Omdat we weten dat u ons beter hoort dan wij spreken, bieden we deze gebeden op in alle heilige namen van God. Amen.
Luister naar Fr. Richard las het gebed voor.
Verhaal uit onze gemeenschap:
Tijdens deze wereldwijde pauze navigeer ik door een levensbedreigende ziekte die dagelijks leed met zich meebrengt. Als ik nadenk over de zachte, kalme, levengevende woorden van James Finley in [een recente] meditatie, word ik herinnerd aan de kracht van de ademhaling en aan elk moment zelfs wanneer ik pijn beheerst en door mijn pijn heen beweegt. In elke ademhaling Gods liefde inademen, liefde uitademen. De sfeer verandert. Ik ben veranderd. —Michele R.
=> Adapted from Richard Rohr, The Immortal Diamond: The Search for Our True Self (Jossey-Bass: 2013), 153‒154.