Christus betekent “gezalfde” – 2019 (1)
auteur: Richard Rohr OFM
datum: 7 april 2019
website: Daily Meditation van het Center for Action and Contemplation
Gedoopte werkelijkheid
Jacob verliet Berseba en vertrok naar Haran.Toen hij een bepaalde plaats had bereikt, bracht hij daar de nacht door, aangezien de zon was ondergegaan. Hij nam een van de stenen die op die plaats te vinden waren, maakte er zijn kussen van en ging liggen waar hij was. Hij had een droom: er was een ladder die op de grond stond met de top tot aan de hemel; en er waren engelen van God die erop gingen en naar beneden kwamen. En JHWH was daar, staande boven hem, zeggende:
“Ik ben JHWH, de God van uw vader Abraham, en de God van Izak. Ik zal u en uw nakomelingen het land geven waarop u ligt. . . . Wees er zeker van dat ik bij je ben; Ik zal je beschermen, waar je ook gaat, en je terugbrengen naar dit land, want ik zal je niet verlaten voordat ik alles heb gedaan wat ik je heb beloofd.”
Toen ontwaakte Jacob uit zijn slaap en zei: “Echt, God is op deze plaats en ik wist het niet.” Hij was bang en zei: ‘Wat is deze plek ontzagwekkend! Dit is niets minder dan een huis van God, dit is de poort van de hemel! “
Jacob stond ‘s morgens vroeg op en nam de steen die hij voor zijn kussen had gebruikt, zette het op als monument en goot er olie overheen. Hij noemde de plaats Bethel. —Genesis 28: 10-19
Ik geloof dat de Schrift zegt dat de werkelijkheid vanaf het allereerste begin, vanaf het eerste moment van de aanvang, werd gedoopt of gezalfd. De Hebreeuwse tekst beschrijft het ritueel van de zalving, waarbij olie over iets wordt gegoten om de heiligheid ervan te onthullen, te beginnen met de Steen van Jacob, Beth El: “Dit is het huis van God; dit is de poort van de hemel. ” Door de hele Bijbel heen zien we een groeiende erkenning van Gods alomtegenwoordige, steeds binnendringende Aanwezigheid. De werkelijkheid is doordrenkt van Aanwezigheid vanaf de eerste ontmoeting van Geest en materie in de eerste regel van de Bijbel (Genesis 1: 1). De zalfolie maakt niets als zodanig heilig; het herinnert zowel de zalver als de gezalfde eenvoudig aan wat al het geval was.
Het probleem is dat veel christenen die zalving hebben beperkt tot de unieke persoon van Jezus. Zeggen dat Gods aanwezigheid alleen hier is en niet daar, beslissen wat gezalfd is en wat niet, is niet onze oproep om te doen. Deze hele wereld is door en door doordrenkt met Christus, met goddelijkheid, als een elektron dat in elk atoom is geplant. Zoals Paulus schrijft: “De schepping behoudt de hoop om bevrijd te worden. . . om dezelfde vrijheid en heerlijkheid te genieten als de kinderen van God. . . . We kreunen allemaal in één grote daad van bevallen ”(Romeinen 8: 21-22). Helaas hebben de meesten van ons niet geleerd het zo te zien. We dachten dat we dieren konden martelen, de aarde konden vervuilen, mensen konden doden waarvan we dachten dat ze niet doorweekt waren door Christus, omdat we dachten dat het aan ons was om te beslissen: “Zij heeft de zalving en hij niet.” Alleen God beslist wat te zalven – wat, godzijdank, vanaf het begin de hele schepping en de hele mensheid is. Geen uitzonderingen. Ons christelijke woord voor alle gezalfde werkelijkheid is “Christus“.
Referentie:
Aangepast van Richard Rohr, Another Name for Every Thing podcast, aflevering 1 (24 februari 2019), https://cac.org/
Afbeelding : Mary Magdalene’s Box of Very Precious Ointment (detail), James Tissot, 1886-1994, Brooklyn Museum, New York City, New York.
Inspiratie voor het spandoekbeeld van deze week: als we vandaag volledig gebruik willen maken van de wijsheidsaanwezigheid van Maria Magdalena, zal dat, denk ik, voornamelijk zijn door het herstellen van een wijsheidsrelatie met het ritueel van de zalving – dat wil zeggen, het begrijpen. . . als een daad van bewuste liefde die de doorgang markeert naar zowel fysieke als spirituele heelheid. —Cynthia Bourgeault