13 – De rode draad van Hooglied
Slothoofdstuk: De liefdesdans van ziel en Ene
De rode draad van het Hooglied: mysterie, verlangen en de helende kracht van liefde
1. Een lied zonder begin of einde
Het Hooglied der Hooglieden opent zonder inleiding, zonder auteurstitel, zonder duidelijke context. Geen historische inbedding, geen leerstelling. Wat we horen, is een stem. Of beter: stemmen — die zingen, verlangen, zoeken, wachten, vinden, verliezen, verlangen opnieuw.
Vanaf de eerste roep “Laat hij mij kussen met de kussen van zijn mond” tot de laatste woorden “Maak haast, mijn geliefde”, beweegt het boek zich in een cirkel van liefde die zich steeds opnieuw ontvouwt.
Het Hooglied is geen verhaal met plot, maar een innerlijke beweging — een liturgie van de ziel.
2. De centrale dynamiek: nabijheid en afstand
In elke episode komt het terug: de Geliefde is nabij, dan weer ver weg. De Geliefde verschijnt als geur, stem, gazelle, koning, schaduw, licht. Steeds weer is er een beweging van naderen en verdwijnen, van aanraking en onbereikbaarheid.
Dit is het mystieke patroon van elke ziel die verlangt:
- We zoeken God in de nabijheid van het liefdesmoment,
- maar leren ook liefhebben in de afwezigheid.
De afstand wordt zelf tot draagster van verlangen — en daarmee van openheid, van leven.
3. Liefde als mystieke weg: dodim en ahavah
De liefde in het Hooglied is niet enkel lichamelijk of emotioneel, maar sacramenteel:
- Dodim is het vurige verlangen, het erotische vuur dat lichaam en ziel in beweging zet.
- Ahavah is de diepe, verbindende liefde die ruimte schept voor wederkerigheid, trouw, vrede.
Deze twee vormen van liefde zijn geen tegenstelling, maar danspartners. Ze wijzen op een weg waarin het lichamelijke niet wordt verdrongen, maar geheiligd — en waarin het goddelijke niet abstract is, maar intiem voelbaar.
4. De vrouwelijke stem als drager van wijsheid
Opvallend en revolutionair is de centrale rol van de vrouwelijke stem.
Zij spreekt het meest, verlangt het diepst, zoekt, zingt, roept en herinnert.
Van “ik ben zwart en bekoorlijk” tot “ik ben een muur”, tot “mijn wijngaard is voor mijzelf” — de vrouw doorloopt een innerlijk pad van zelfontdekking, van kwetsbaarheid naar waardigheid, van verlangen naar vrede.
Haar stem representeert de ziel: niet als passief object van goddelijke genade, maar als actieve deelnemer in de heilige ontmoeting.
5. De wijngaard als symbool van de ziel
De wijngaard keert voortdurend terug als beeld:
- Soms is hij verwaarloosd (1:6),
- soms geboden aan anderen (8:11),
- uiteindelijk bewaakt en geheeld (8:12).
De wijngaard is het innerlijk terrein van liefde, vruchtbaarheid, spiritualiteit. In de loop van het boek wordt hij heroverd door de vrouw — een krachtige metafoor voor het hervinden van innerlijke autonomie:
Liefde die vrij is, maar geworteld. Open, maar geheeld.
6. De Geliefde als beeld van het goddelijke
De Geliefde blijft mysterieus: hij verschijnt, verdwijnt, spreekt, maar blijft vaak ongrijpbaar.
Hij is als God in de mystieke traditie:
- niet de Almachtige Wetgever,
- maar de Intieme Andere die roept, kust, sluimert, wacht.
Hij is de Ene die zoekt en gezocht wordt. Niet om gedefinieerd te worden, maar om bemind te worden. In die liefdesband openbaart zich het goddelijke niet als macht, maar als nabijheid.
7. Liefde als bestemming en begin
Het Hooglied eindigt zoals het begint: met een roep, een open einde.
Geen huwelijk, geen slotfeest — maar een verlangen dat open blijft:
“Maak haast, mijn geliefde, wees als een gazelle…”
Dit is geen tekort, maar een mystieke waarheid:
Liefde is niet de bekroning van de reis, maar het ritme dat ons in beweging houdt.
Het Hooglied nodigt ons uit tot een levenshouding van open verlangen — niet als onrust, maar als ruimte waar liefde kan verschijnen.
8. Een uitnodiging tot contemplatief leven
Het Hooglied leert ons:
- dat verlangen heilig is,
- dat liefde lichaam en ziel omvat,
- dat afwezigheid ook aanwezigheid kan dragen,
- dat ware liefde niet bezit, maar omarmt.
Het is geen boek om te begrijpen, maar om te belichamen.
Slotgebed: In de tuin van liefde
Laat mij jouw stem blijven horen,
jouw geur ademen tussen de bloemen.
Laat mijn huid spreken van verlangen,
mijn wijngaard bloeien uit vrije wil.
Wees nabij als vuur,
verdwijn als wind,
en laat mijn ziel in jouw spoor dansen
— tot alles één is in de liefde die niet sterft.
MUZIEK geïnspireerd door of gebaseerd op het Hooglied (Song of Songs):
Klassieke motetten en renaissancestukken
- Canticum Canticorum – een grote bundel van 29 a‑capella motetten door Palestrina (1584), gebaseerd op fragmenten uit het Hooglied wisemusicclassical.com+15otheo.be+15aafm.nl+15.
- Polyfone motetten door Guillaume Dufay en John Plummer (15e eeuw), o.a. “Anima mea liquefacta est” oehmsclassics.de.
Barok & vroege moderne tijden
- Symphoniae sacrae I (1629) door Heinrich Schütz, bevat instemmingen uit het Hooglied otheo.be+3wikipedia.nucleos.com+3en.wikipedia.org+3.
- “Chi e costei” – een solo-cantate op Hooglied 6:10, van Francesca Caccini (1618) en.wikipedia.org+15navymule9.sakura.ne.jp+15en.wikipedia.org+15.
20e-eeuwse kamermuziek & hedendaags
- Flos Campi (1925) van Ralph Vaughan Williams: een suite met altviool en koor, gebaseerd op teksten uit Hooglied 2 npoklassiek.nl+4otheo.be+4wikipedia.nucleos.com+4.
- Canticle I: My beloved is mine and I am his (1947) door Benjamin Britten, op tekst van Francis Quarles (geïnspireerd door Song of Songs) npoklassiek.nl+10en.wikipedia.org+10wikipedia.nucleos.com+10.
- Das Hohelied (1936) – oratorium van Karel Candael en.wikipedia.org+5en.wikipedia.org+5galileomusic.de+5.
Hedendaagse werken met Hooglied-inspiratie
- After Shir Hashirim (2017) van Alex Weiser, geïnspireerd op Hebreeuwse cantillatie boekwinkeltjes.nl+7en.wikipedia.org+7wikipedia.nucleos.com+7.
- Make me drunk with your kisses (1993) door Alexander Knaifel, een ruimtelijk kerkelijk werk voor koren en cello, op teksten uit Hooglied 8 en.wikipedia.org+8otheo.be+8en.wikipedia.org+8.
- C’est un jardin secret… (1976) solo‑altvioolstuk door Tristan Murail, geïnspireerd op Hooglied 4:12 profilbaru.com+3navymule9.sakura.ne.jp+3otheo.be+3.
- Just (After Song of Songs) (2014) van David Lang, experimenteel ensemblewerk, te horen in de film Youth van Paolo Sorrentino npoklassiek.nl+4otheo.be+4navymule9.sakura.ne.jp+4.
Andere invloeden & populaire muziek
- Kate Bush – “Song of Solomon” (1993), met expliciete referenties aan het Hooglied en.wikipedia.org+1profilbaru.com+1.
- Diverse indie/rock/artiesten (o.a. Steve Kilbey, The Residents, Bat for Lashes): songtitels of teksten die voortbouwen op beelden uit het Hooglied profilbaru.com+6en.wikipedia.org+6otheo.be+6.
Moderne koren & vocale ensembles
- Das Hohelied der Liebe – The Song of Songs door Singer Pur, met composities als Canticum Canticorum I & II van Ivan Moody, Il nome del bel fior van Joanne Metcalf, en Gesang der Gesänge van Wilhelm Keller navymule9.sakura.ne.jp+6galileomusic.de+6oehmsclassics.de+6.
- Door Stile Antico (bekroond met Gramophone Award 2009): programma met renaissance‑motetten op teksten uit het Hooglied stileantico.co.uk.
Video highlight
Voor een impressie van Bruckners “Das Hohe Lied” (niet direct Hooglied-tekst, maar titel refereert en ademt dit thema), kun je deze uitvoering luisteren:
Anton Bruckner – Das hohe Lied (transcriptie voor hoornensemble)
🎯 Aanbevolen luisterrichting per sfeer:
Mood | Aanrader |
---|---|
Middeleeuwse polyfonie | Palestrina, Dufay, Singer Pur, Stile Antico |
Kamermuziek met mystiek | Flos Campi (Vaughan Williams), Canticle I (Britten) |
Modern & experimenteel | After Shir Hashirim (Weiser), Just (Lang), Knaifel |
Pop & alternatieve invloeden | Kate Bush, Bat for Lashes |