Soms kun je

Soms kun je op je leven terugkijken.
Herinner je je dat er veel tijden waren
Dat vooruitkijken nauwelijks kon,
Omdat er dikke mist was
Of te zware bewolking.

Nu, (bijna) 62 jaar oud,
Ben ik dankbaar
Voor elk facet van mijn leven.
Voor de vele diepe dalen,
Voor het vastlopen,
Voor het uitglijden.
Want alle dingen
Werken uiteindelijk
Mee ten Leven.

De nacht was zwart.
De morgenster lichtte te vaak op
En kondigde opnieuw een dag aan
Die lastig door te komen was.
Nu is de nacht
De ruimte van rust,
En de dag
De adem van leven.

Vandaag is een dag
Dat ik intens verwonderd ben.
De 2e druk van mijn boek is er.
Ik heb collega’s met wie het genieten is.
Ik heb een dijk van een vent –
Blijdschap en stoeien,
Gesprekken die verdiepen,
Genieten van het leven
Vallen ons ten deel.

Vandaag is een dag
Dat ik een stel mocht coachen,
Een spoedconsult —
Ik stond er gewoon.
Zij ontdekten
Hoe hun nacht
Hen had gevormd
En hun dag soms kleurt.
Wetend dat ieder mens
Zijn eigen geschiedenis heeft.

Ik begrijp dat.
Ik heb geen oordeel,
Omdat ik mijn geschiedenis
Omarm.

foto: www.Jonneke.nl