Doe een teken

Doe een teken,
een scheur in het duister,
een windvlaag die doordringt
tot het rauwe vlees
van mijn wezen.

Op de bodem van mijn ziel,
na een lange, lange reis,
afgepeld tot op het bot,
waar de illusies gestorven zijn
geen script meer werkt.

Doe een teken mij ten goede,
geen vage hoop, maar vuur,
dat mijn Zelf bijeenhoudt,
dat mijn gebroken stem weer kracht geeft
dat mijn ziel oplicht.

Laat mij voelen
Laat mij voelen dat ik besta,
dat er iets is dat blijft,
dat deze pijn niet zinloos is,
maar het begin van iets onzichtbaars,
onuitsprekelijks.

Doe mij verwonderen.
Een teken dat ik niet gek ben,
dat het diepste donker doorlicht wordt,
en dat mijn ziel, zo vermoeid,
weer op adem doet komen en
ik weer weet; ik ben.