3 – In de vertrekken van de koning

Episode 3: In de vertrekken van de koning (Hooglied 1:9–2:7)

Thema: De heilige ruimte van ontmoeting en schoonheid

1. David Deida

De vertrekken als de tempel van intimiteit en seksuele heiligheid
Deida zou deze passage zien als een beeld van de diepe, bewuste intimiteit waar mannelijke en vrouwelijke energieën samenkomen.
De juwelen en de kostbare kleding symboliseren de eerbied en aandacht die je moet hebben voor de heilige ruimte van de liefde.
Voor Deida is de kamer van de koning niet alleen een fysieke plek, maar een staat van bewustzijn waarin je volledig aanwezig bent, open, en je seksualiteit en liefde als sacrale energie beleeft.
Het uitnodigen van de ‘winden’ om de tuin te bezielen, herinnert aan de levensenergie (prana, chi) die nodig is om liefde en verbinding levendig te houden.

2. John Welwood

De vertrekken als veilige ruimte voor het openen van het hart
Welwood zou deze passages interpreteren als een metafoor voor het creëren van een innerlijke en relationele ruimte waar ware intimiteit kan groeien.
De geliefde wordt gekleed in pracht, een uitnodiging om jezelf in volle schoonheid en kwetsbaarheid te laten zien.
De tuin en de oproep aan de winden symboliseren het verlangen naar een liefde die de ziel openwaait en tot bloei brengt.
Voor Welwood is liefde een transformerende kracht die heling brengt, en de vertrekken zijn de veilige context waarin die heling kan plaatsvinden.

3. Richard Rohr

De vertrekken als de innerlijke ruimte van ontmoeting met het Goddelijke
Rohr zou de vertrekken zien als symbool voor de innerlijke kamer van de ziel, waar het menselijke en goddelijke elkaar ontmoeten.
De schoonheid van de geliefde wijst op de manifestatie van Gods schoonheid in de wereld en in onszelf.
De oproep aan de winden symboliseert de werking van de Heilige Geest, de levensadem die de ziel tot leven wekt en vernieuwt.
Rohr benadrukt dat deze passage uitnodigt om stilte, schoonheid en ontvankelijkheid te cultiveren als voorbereiding op mystieke eenwording.

Samenvattend:

Episode 3 wordt door deze drie denkers gezien als een diepgaand beeld van:

Deida: bewuste, sacrale intimiteit en seksuele energie als levenskracht.
Welwood: veilige ruimte en heling door liefdevolle openheid en kwetsbaarheid.
Rohr: innerlijke, mystieke ruimte van schoonheid, stilte en goddelijke adem.

Ze nodigen uit om de ‘vertrekken van de koning’ niet alleen als een fysieke plaats te zien, maar als een bewustzijnstoestand en spirituele praktijk waarin liefde zich diep en heilig ontvouwt.

1. Inleiding: Betreden van de koninglijke vertrekken

De geliefde wordt beschreven als een sierlijke vrouw, gekleed in kostbare stoffen en juwelen, begeleid door haar geliefde.
De ‘vertrekken van de koning’ symboliseren de intieme, beschermde ruimte waar liefde tot bloei komt — een metafoor voor de innerlijke kamer van het hart waar het goddelijke en het menselijke elkaar ontmoeten.

2. Tekstanalyse Hooglied 1:9–16

A. De kleding en juwelen (1:9–11)

“Ik ben een roos van de velden, een lelie van de dalen.”

Beelden van natuurlijke schoonheid: de geliefde wordt met bloemen vergeleken.
De koning draagt de geliefde als een sieraad, een kroon, een juweel — de geliefde wordt geëerd en gekoesterd.

B. De omhelzing en aanwezigheid (1:12–14)

“Mijn geliefde is voor mij een bundel mirre…”

De liefde wordt geassocieerd met rijke geuren en aanwezigheid, een intieme omarming.
Deze geur is zowel aards als hemels, een brug tussen zintuiglijke ervaring en mystiek.

3. Tekstanalyse Hooglied 2:1–7

A. De gelijkenis van de lelie en de wijnstok

“Ik ben een roos van de velden, een lelie der dalen.”

Herhaling van bloemmotieven, benadrukt de kwetsbare schoonheid en de vergankelijke pracht van het leven en de liefde.

B. De oproep tot ontwaken

“Sta op, o noordenwind, en kom, o zuidenwind! Blaas op mijn tuin, dat haar geur uitga.”

De liefde wordt voorgesteld als een tuin die door de wind wordt opgewekt — symbool van beweging, inspiratie en levensadem.
De geliefde nodigt uit tot ontwaken, openheid en ontvankelijkheid.

4. Mystieke betekenis: de innerlijke kamer

De ‘vertrekken van de koning’ zijn de plek waar het heilige zich manifesteert in het alledaagse: het lichaam als tempel van liefde.
De kostbare stoffen en geuren symboliseren de schoonheid en het offer dat liefde vraagt, de heiligheid van verbondenheid.
De tuin als metafoor voor de ziel die bloeit als zij gevoed wordt door de geestelijke wind.

5. Joodse en mystieke tradities

In de Joodse mystiek verwijzen de vertrekken naar de kamers van het heilige huis, waar de Shechinah (goddelijke aanwezigheid) woont.
De geliefde als bloem en tuin verwijst naar de schepping die in Gods nabijheid groeit.
De oproep aan de wind is een mystieke uitnodiging tot de adem van God die leven geeft.

6. Jungiaanse symboliek

De vertrekken symboliseren het innerlijk heiligdom, het onbewuste waar het Zelf wordt ontmoet.
De roos en lelie zijn archetypische beelden van het vrouwelijke, schoonheid en vergankelijkheid.
De tuin en de wind symboliseren het proces van psychische groei en de innerlijke ‘levensadem’.

7. Persoonlijke reflectie en contemplatie

Wat betekent voor jou ‘de vertrekken van de koning’ — welke plek in jezelf is heilig en intiem?
Hoe kun je schoonheid en kwetsbaarheid in jezelf koesteren?
Welke ‘winden’ van inspiratie en beweging roepen jouw innerlijke tuin tot bloei?

8. Slot

De geliefden betreden een heilige ruimte waarin lichaam, ziel en geest elkaar ontmoeten. Hier wordt liefde gevierd als een rijkdom van schoonheid, aanwezigheid en adem. Een uitnodiging om je eigen innerlijke vertrekken te openen voor de levensadem van het mysterie.