Frequencies en je lichaam 432 Hz
Op de website https://purefrequencies.com/pages/ancient-secret-v7 staat dit interessante bericht gepubliceerd door Rebecca Chen, 41:
Ik was om 3:47 uur ’s ochtends klaarwakker. Opnieuw. Toen ontdekte ik wat er in 1939 was veranderd.
Lees hieronder om de frequentieverandering te ontdekken die miljoenen van ons gevangen houdt in de vecht-of-vluchtmodus.
De paniekaanval sloeg toe tijdens het pianorecital van mijn dochter.
Niet omdat ze een fout maakte. Ze speelde perfect.
Maar toen ze de hoge C aansloeg, brak er iets in mijn borst.
Ik rende naar de badkamer en telde de vloertegels om bij bewustzijn te blijven. 12, 13, 14.
Hartslag: 136 slagen per minuut. Ademhalingen: 23 per minuut. Tijd tot ik flauwval: Onbekend.
Zes jaar lang was ik aan het instorten. Dit was pas dinsdag.
Wat ik vervolgens ontdekte, verklaart waarom miljoenen van ons niet kunnen kalmeren, niet kunnen slapen en de constante noodtoestand in ons lichaam niet kunnen doorbreken.
We zijn afgestemd op de verkeerde frequentie. Letterlijk.
Drie weken na het recital, 2:47 uur ’s nachts. Weer wakker. Hartslagen tellend.
Ik vond een video met de titel: “Wat 440 Hz werkelijk doet met je zenuwstelsel“
Mijn eerste gedachte: Geweldig, wéér een complottheorie.
Maar ik was muziekleraar. Ik kende frequenties. Dus ik keek.
De man legde zand op een metalen plaat. Speelde 440 Hz – de frequentie die elk nummer sinds 1939 gebruikt.
Het zand vormde grillige, gebroken patronen. Onvolledige geometrie.
Toen speelde hij 432 Hz – de frequentie die we vóór 1939 gebruikten.
Het zand veranderde onmiddellijk in perfecte heilige geometrie. Compleet. Evenwichtig. Heel.
Mijn lichaam begon te trillen. Niet van angst. Van herkenning.
Dit is waarom muziek nu pijn doet.
In 2019 schreeuwde mijn lichaam:
– Kon niet langer dan 3 uur slapen (ik heb ooit schaapjes tot 1847 geteld)
– Mijn borst voelde 24/7 samengedrukt (alsof ik een vest van cement droeg)
– Schouders zaten dicht bij mijn oren (massagetherapeuten noemden ze “rotsen”)
– Mijn spijsvertering was kapot (opgeblazen van het water)
– Hersenmist zo dik dat ik mijn eigen adres twee keer was vergeten
Artsen deden alle testen. “Je bent volkomen gezond,” zeiden ze.
“Misschien ben je gewoon gestrest.”
Alsof ik yoga, therapie, medicijnen, meditatie niet al had geprobeerd – zelfs het stoppen met cafeïne.
De angst maakte me nog steeds om 3 uur ’s nachts wakker. De mist stal nog steeds mijn woorden. De schouderpijn deed me nog steeds huilen.
Ik was niet kapot. Ik was verkeerd gestemd.
De samenzwering uit 1939 is echt waar
In 1939 veranderde de wereldwijde muziekstandaard, ondanks tegenstand van 25.000 muzikanten, van 432 Hz naar 440 Hz.
432 Hz creëert perfecte geometrische patronen (harmonie). 440 Hz creëert onvolledige patronen (chaos).
432 Hz komt overeen met de resonantie van de aarde. 440 Hz komt met niets in de natuur overeen.
Maar dit is wat me boos maakte:
Ze veranderden niet alleen de muziek.
In datzelfde jaar begonnen kerken in heel Amerika hun klokken te verwijderen. Ze smolten ze om.
“Oorlogsinspanning,” zeiden ze. “Metaaltekort.”
Eeuwenlang wekten die klokken elke ochtend hele steden. Hun resonerende tonen – diepe, harmonische frequenties die overeenkwamen met het natuurlijke ritme van de aarde – overspoelden dagelijks miljoenen mensen.
Toen brak 1939 aan. En binnen een paar jaar waren de klokken verdwenen.
Muziek ging over naar 440 Hz. De klokken verdwenen.
Zelfde jaar. Dezelfde frequenties verdwenen.
Toeval?
Historische gegevens tonen aan dat politieke en institutionele krachten aandrongen op de 440 Hz-standaard – ondanks wijdverbreide bezwaren van wetenschappers en muzikanten.
Na 1939:
– Angstcijfers schoten omhoog
– Slaapproblemen werden epidemisch
– Ontwikkelingsproblemen namen toe
– Depressie werd “normaal”
Correlatie is geen causaliteit.
Tenzij je ziet wat ik vervolgens zag.
De boer uit Iowa die alles bewees
Dan Carlson zag vogels voor zonsopgang op specifieke frequenties tjilpen.
Deze frequenties openen de huidmondjes van planten – hun ademhalingskanalen.
Hij speelde die exacte frequenties op zijn maïs.
Zijn maïs werd 4,5 meter hoog. Pompoenen produceerden 500% meer opbrengst. Walnotenbomen verdubbelden in groeisnelheid.
De frequentie was het enige verschil.
Als verkeerde frequenties planten belemmeren, wat doen ze dan met ons?
Mijn wanhopige experiment
Ik gaf thuis pianoles, maar functioneerde nauwelijks.
Een leerling, Emma, had autisme. Ze hield haar oren dicht bij bepaalde noten.
Altijd dezelfde. Allemaal rond de 440 Hz.
Dus stemde ik mijn piano opnieuw af op 432 Hz. Ik vertelde haar moeder dat hij “afgesteld” moest worden.
Emma speelde twee uur achter elkaar. Geen oorbedekking. Geen woedeaanvallen.
Haar moeder huilde. “Wat heb je gedaan?”
Ik kon het niet uitleggen zonder gek te klinken. Maar ik wist dat ik iets op het spoor was.
Luisteren naar muziek met 432 Hz hielp een beetje. Maar niet genoeg.
Toen leerde ik: je zenuwstelsel hoort geen frequenties. Het VOELT ze.
Geluid via de oren = informatie. Trillingen door botten = transformatie.
Je kunt dit niet krijgen van YouTube of Spotify. Compressiealgoritmen vernietigen de precieze frequenties. Zelfs nummers met het label “432 Hz” of “binaural beats” worden ontdaan van de exacte trillingen die je zenuwstelsel nodig heeft.
Ik had frequenties nodig die rechtstreeks naar mijn lichaam werden gestuurd. Via mijn botten. Niet via gecomprimeerde audiobestanden.
Toen vond ik iets dat gebruikt werd in neurowetenschappelijke laboratoria en geluidstherapieklinieken.
Stemvorken.
Niet voor muziek. Voor het zenuwstelsel.
Ik bleef graven. Ik vond een Stanford-studie die me de adem benam:
“Wanneer meerdere symptomen tegelijk optreden, zijn de symptomen niet het probleem, maar de frequentieregelaar.”
Toen viel alles op zijn plaats.
Het onderzoek was overal toen ik keek:
128 Hz: Johns Hopkins documenteerde dat het stikstofoxide vrijgeeft voor directe spierontspanning.
136,1 Hz: Onderzoekers van Yale ontdekten dat het de nervus vagus (aardfrequentie) reset.
256 Hz: MIT toonde aan dat het de hersenhelften synchroniseert (verdrijft mist).
384 Hz: Stanford bevestigde dat het neurale harmonie creëert (stopt pijnsignalen).
Dit waren geen willekeurige frequenties. Het waren door onderzoek gevalideerde trillingen die in klinische studies werden gebruikt.
Maar je hebt nauwkeurig afgestelde vorken nodig om ze door botweefsel te transporteren. Niet YouTube. Niet meditatie-apps. Fysieke vibratie.
Ik ontdekte dat er niet slechts één magische frequentie was. Verschillende symptomen hebben verschillende frequenties nodig.
Iemand met slapeloosheid heeft andere frequenties nodig dan iemand met paniekaanvallen. Iemand met chronische pijn heeft andere frequenties nodig dan iemand met hersenmist.
Ik vond een beoordeling die symptomen in kaart bracht met specifieke frequenties. Duurde 30 seconden.
Mijn resultaten: Ernstige tekorten in vier specifieke frequenties. Dezelfde vier die Johns Hopkins en Yale bestudeerden.
De vorken kostten minder dan mijn wekelijkse therapie. Ze arriveerden drie dagen later.
Dag één: “Voelt normaal zo?”
Vrijdag, 5:23 uur ’s ochtends. Wakker sinds 2 uur. Hart bonkte om niets.
Ik raakte de 128 Hz vork van de rubberen activator. Plaatste hem op mijn borstbeen.
De trilling ging door me heen. Niet op me. Erdoorheen.
Mijn schouders zakten. Voor het eerst in jaren raakten ze mijn oren niet.
Toen 136,1 Hz op mijn borst.
Mijn tellen stopte. Gewoon… stopte.
Geen “1, 2, 3, 4” ademhalingen meer. Geen “87, 88, 89” hartslagen meer.
Voor het eerst in zes jaar werd mijn hoofd stil.
Ik zat daar 10 minuten. Niet tellen. Niet analyseren. Gewoon… zijn.
Dag 3: 11 uur achter elkaar geslapen.
Geen slaap onder invloed van verdovende middelen. Echt slapen.
Mijn therapeut zei dat mijn zenuwstelsel zich eindelijk veilig genoeg voelde om zichzelf te herstellen.
Dag 5: 4 uur pianoles gehad zonder iets te tellen.
Dag 7: Mijn dochter zei: “Mama, je zingt weer.”
Ik had niet door dat ik gestopt was.
Vóór mijn specifieke frequenties:
– Slaap: 2-3 uur
– Hartslag: 95-110 in rust
– Paniekaanvallen: 3-4 per week
– Aantal episodes tellen: Constant
Na drie weken:
– Slaap: 7-8 uur
– Hartslag: 65-70 in rust
– Paniekaanvallen: Nul
– Tellen: Alleen als ik dat wil
Mijn dokter kon het niet uitleggen. “Wat je ook doet, blijf het doen.”
Wat het onderzoek onthult
Elke cel in je lichaam trilt.
Als je gezond bent, trillen ze in harmonie – als een perfect afgestemd orkest.
Als je ziek bent, is er chaos – als een orkest waar iedereen verschillende nummers speelt.
440 Hz creëert cellulaire chaos. 432 Hz zorgt voor cellulaire coherentie.
We dwingen onze cellen al 84 jaar om verkeerd te trillen.
Geen wonder dat zovelen van ons niet kunnen slapen, zich niet kunnen concentreren en niet tot rust kunnen komen.
Wat dit voor jou betekent
Als je dit om 3 uur ’s nachts leest en iets telt om kalm te blijven…
Als muziek nu niet goed voelt…
Als je lichaam al jaren in de noodmodus staat…
Je bent niet kapot. Je bent niet zwak. Je bent niet goed afgestemd.
En het kan binnen enkele minuten, niet binnen enkele jaren, worden opgelost.
Ontdek je frequentietekort
We hebben een diagnostische tool ontwikkeld die je exacte symptomen in kaart brengt met de frequenties die je mist.
Het duurt 30 seconden en het is gratis.
Het laat je zien:
– Welke frequenties je zenuwstelsel mist
– Waarom je specifieke symptomen niet verdwijnen
– Je persoonlijke frequentievoorschrift
847.000 mensen hebben het ingevuld. Meest voorkomende antwoord: “Dit verklaart alles.”
Doe de 30-seconden frequentietest
Je antwoorden helpen je symptomen in kaart te brengen met specifieke frequenties die in medisch onderzoek zijn aangetoond.
Je hebt twee keuzes
Blijf trillen op de chaosfrequentie die ze in 1939 kozen.
Of stem je opnieuw af op de frequentie van de aarde en herinner je hoe vrede voelt.
De beoordeling is gratis.
De stemvorken blijven voor altijd.
De verlichting begint direct.
Maar je moet kiezen.
Vind je ontbrekende frequenties
Let op: Stemvorken worden met precisie vervaardigd in kleine series. De huidige beschikbaarheid is beperkt. De beoordeling is altijd gratis.
440 Hz ging nooit over muziek.
Het ging over iets anders.
Bevrijd jezelf.
