God haat Mammon / Leven of Berekenen
Zes artikelen:
1) God of Mammon
2) Mammon of God
3) Mammon en God – twee krachten
4) God haat Mammon / Leven of berekenen
5) Het Wezen van Mammon
6) Transformatie: Van Meester naar Middel
Er komt een moment in het innerlijk ontwakingsproces waarin het conflict tussen twee werelden niet langer als nuance, maar als een principiële tegenstelling wordt ervaren. Het is het moment waarop men tot de ontstellende realisatie komt: God haat Mammon. Niet uit emotie, maar uit wezen. Want waar het ene Leven is, is het andere berekening. Waar het ene eeuwig is, is het andere tijdelijk. Waar het ene geeft, slokt het andere op.
Mammon: Het Rekenen van het Overlevingsmechanisme
Mammon is de geest van de berekening. Niet alleen financieel, maar existentieel. In deze sfeer weegt de mens voortdurend: Wat levert het mij op? Wat kost het mij? Hoe kan ik mijzelf beter positioneren? Hoe vermijd ik verlies? Deze mentaliteit infiltreert niet alleen het handelen, maar ook het denken, voelen, zelfs de religie en de spiritualiteit.
Zelfs de zogenaamd spirituele mens kan volledig in de sfeer van Mammon functioneren wanneer hij rekent op karma, op zegeningen, op innerlijke rust als resultaat van goed gedrag. Alles wordt dan een transactie. Dit is de subtiele verleiding van Mammon: het doen van het juiste met een verborgen verwachting op rendement. Zelfs het goede wordt besmet door het gif van eigenbelang.
Deze berekenende geest doodt het Leven. Want waar berekening heerst, sterft de overgave. Liefde wordt voorwaardelijk. Waarachtigheid maakt plaats voor strategie. En waarheid wordt aangepast aan wat ‘werkt’. Mammon is daarmee niet slechts een kracht van de wereld, maar een subtiele, verstikkende atmosfeer waarin zelfs het geestelijke tot handelswaar wordt gemaakt.
God: De Onberekenbare Levende
God is Leven. Niet een leven van biologische processen, maar het Leven zelf – bron, oorsprong, vuur. Dit Leven laat zich niet manipuleren, niet controleren, niet ruilen. Het is radicaal vrijgevig, doordrongen van betekenis, en volkomen onafhankelijk van menselijke logica. Waar Mammon vraagt: Wat krijg ik?, zegt het Leven: Leef – zonder voorbehoud.
God haat Mammon omdat Mammon het Leven vervalst tot mechaniek. Omdat Mammon een gesloten systeem is dat doet alsof het alles kan bevatten, terwijl het niets kent van de Werkelijkheid. In de aanwezigheid van God valt het hele bouwwerk van Mammon uiteen: de strategieën, de agenda’s, de zekerheden. God vraagt geen betaling, geen prestatie, geen prestige. Alleen overgave.
De mens die werkelijk het Leven ontmoet, ontdekt dat hij niets in handen heeft. Geen recht, geen bezit, geen identiteit die overeind blijft. In die naaktheid, in dat niets, wordt de poort tot het Leven zichtbaar. Maar dat niets is voor Mammon ondraaglijk – want het is niet te tellen, niet te verzekeren, niet te verkopen.
Leven of Berekenen: De Keuze van het Hart
De vraag is uiteindelijk niet hoe men moet leven, maar vanwaaruit men leeft. Vanuit de bron van het Leven – of vanuit de logica van Mammon? Leven vraagt geen blauwdruk, maar innerlijke openheid. Berekenen vraagt controle. Leven bloeit op in vertrouwen. Berekenen groeit in angst.
Wie kiest voor Leven, kiest tegen Mammon. Niet in uiterlijke afzwering, maar in innerlijke heroriëntatie. Want zelfs wie weinig bezit, kan volledig beheerst worden door Mammon – als hij leeft vanuit angst en strategie. En zelfs wie alles bezit, kan innerlijk vrij zijn – als hij leeft in het vertrouwen dat alles gegeven en niets bezeten is.
De haat tussen God en Mammon is dus geen emotionele tegenstelling, maar een ontologische. Het ene vernietigt het andere. Men kan niet leven én berekenen. Niet werkelijk. Niet diep vanbinnen.
De Spirituele Crisis: Waar Mammon heerst in het Heilige
De crisis van deze tijd is geen morele, politieke of economische crisis, maar een geestelijke. De sfeer van Mammon is diep doorgedrongen tot waar het Leven zou moeten spreken. Het heilige wordt verkocht als ervaring, als zelfontwikkeling, als belofte op succes of innerlijke rust. Men leert bidden om zegen, mediteren om productiever te worden, geven om ‘karma’ te verbeteren. Zelfs stilte wordt gekoloniseerd door het denken in rendement.
Maar God laat zich niet hanteren. Waar het ware Leven verschijnt, worden alle afgoden verbrijzeld – ook de spirituele. Het pad naar God is niet winstgevend. Het kost alles. Alleen wie alles verliest, vindt het ware Leven. De mens moet niet méér bereiken, maar sterven aan wat hij denkt te zijn.
Het Pad van de Onberekenbare Liefde
Wie dit pad betreedt, ontdekt een ander soort beweging in zichzelf. Een handelen zonder berekening. Een spreken zonder strategie. Een geven zonder verwachting. En een leven dat opbloeit zonder reden. Dit is de vrijheid waarin het Leven stroomt.
Die weg is smal, en slechts weinigen vinden hem. Maar wie hem vindt, weet: hierin ben ik werkelijk mens. Want de ware mens leeft – hij telt niet, hij plant niet, hij rekent niet. Hij is. En dat is genoeg.
