De kunst van het flirten (3): Wanneer wordt flirten overspel?
Flirten is een spel. Een uitwisseling van aandacht, van energie, van lichaamstaal en ondertoon. Het is speels, levendig, tijdelijk – en meestal onschuldig.
Toch is het precies dat tijdelijke, dat vrije, wat het flirten verdacht kan maken. Want: wat als het niet bij spel blijft? Wat als flirten het begin is van iets wat de ander niet weet, niet wil of niet verdraagt? Wanneer kantelt flirten van een onschuldige vonk tot een dreigend vuur?
In dit derde deel – van deze reeks ‘De kunst van het flirten’ – onderzoek ik die kanteling. Niet om een moreel oordeel te vellen, maar om beter te begrijpen waar de grens ligt — niet alleen tussen mensen, maar binnenin relaties. Want flirten wordt pas bedreigend als we stoppen met praten, met afstemmen, met onderhouden.
Flirten is niet het probleem
Laten we beginnen bij wat flirten niet is: het is niet automatisch overspel. Iemand die flirt is níet per definitie op zoek naar een ander, naar seks, naar een exit. Flirten is in beginsel een vorm zijn van sociale connectie, zelfbevestiging, of zelfs een manier om spanningen binnen de eigen relatie te verwerken of te reguleren.
Wat vaak vergeten wordt, is dat flirten in zichzelf geen breuk betekent. Wat wél problematisch is, is wanneer het flirtgedrag een symptoom is van iets anders: gemis, eenzaamheid, frustratie, onbesproken verlangens en als dáár niet over gesproken wordt!
“Flirten hoeft niet bedreigend te zijn. Het wordt pas bedreigend als de relatie zelf kwetsbaar is geworden – stilgevallen, verstard, verwaarloosd.”
Een stevige relatie kan een flirt verdragen. Niet omdat er geen grenzen zijn, maar omdat er vertrouwen is. Omdat je elkaar ziet, spreekt, hoort. Omdat er genoeg veiligheid is om een flirt als flirt te herkennen – en niet als bedreiging, niet als substituut.
Als je niet spreekt, ga je zoeken
Veel mensen raken in paniek als hun partner met iemand anders flirt. En soms is dat terecht: als het flirtgedrag structureel is, geheim wordt gehouden, of als de flirt belangrijker lijkt dan jij, dan is het vaak een teken dat er iets niet goed zit.
Maar vaker is het ongemak juist een spiegel: van onbesproken verlangens, sluimerende onzekerheden, of gebrekkige intimiteit binnen de eigen relatie.
In langdurige relaties wordt er vaak minder geflirt met elkaar. Niet uit onverschilligheid, maar omdat het leven zich nestelt in patronen van veiligheid en zorg. Dat is prachtig — maar het risico is dat speelsheid en verlangen langzaam verdwijnen. En als dat niet bespreekbaar is, gaat het ondergronds.
En precies daar ontstaat het gevaar: niet in de flirt zelf, maar in het zwijgen ervoor en erna.
Overspel begint niet met een blik naar een ander, maar met het niet meer kijken naar elkaar.
Grenzen zijn belangrijk — en relationeel
Er bestaat geen universele definitie van waar flirten eindigt en verleiden begint en in overspel eindigt. Voor de één is het pas overspel als er seks is geweest, voor de ander al als er een intieme boodschap is gestuurd, of als er in een gesprek méér energie wordt gestoken dan in de eigen partner.
Het punt is: grenzen zijn relationeel. Ze moeten besproken, gevoeld en afgestemd worden. Niet uit controle, maar uit zorg.
Wat echt beschadigend is, is niet het flirten zelf — maar:
– als je partner flirt met een ander en jou daarbij niet ziet staan;
– als het flirten overgaat in verleiden met intentie;
– als je het verzwijgt of ontkent;
als je het flirtgedrag gebruikt als machtsmiddel of als uitweg in plaats van als contact.
En ook belangrijk: wat je als koppel accepteert of spannend vindt, kan verschillen. Wat telt is niet de regel zelf, maar het gesprek erover.
Wat zegt het flirtgedrag over de relatie?
Flirten op zichzelf zegt níets over je relatie! Flirten gaat ten diepste over iets heel anders. Het gaat over levendigheid, speelsheid.
Maar flirten buiten je relatie kán een symptoom zijn van iets wat binnen je relatie niet (meer) leeft. Het kan duiden op:
– gemis aan lichamelijke aandacht of spanning;
– een verlangen om gezien te worden buiten je vaste rol;
– een gevoel van sleur of stilstand;
– onuitgesproken behoeftes die niet meer gedeeld worden.
In die zin kan het flirtgedrag — hoe pijnlijk ook — een signaal zijn. Niet per se dat de relatie moet stoppen, maar dat iets in beweging wil komen.
In plaats van onmiddellijk te oordelen (“je hebt me verraden”) of te ontkennen (“het stelde niks voor”) zou het kunnen helpen te vragen:
Wat maakt dat jij dit contact nodig had? Wat mis je in ons? Waar zijn we elkaar misschien kwijtgeraakt?
Dat gesprek is niet makkelijk, maar wel heel belangrijk. Want het is vaak precies het gesprek dat voorkomt dat flirten uitmondt in overspel.
Flirten binnen een relatie: sleutel of symptoom?
Er is ook een andere benadering mogelijk: wat als je binnen je relatie blijft flirten? Niet met een ander, maar met elkaar.
Veel stellen laten het flirten los naarmate de relatie serieuzer wordt. Er komt zorg, verantwoordelijkheid, agenda’s, huishouding. En dat is logisch — maar het betekent niet dat de speelsheid moet verdwijnen.
Flirten binnen een relatie is geen kinderspel. Het is een vorm van emotionele intelligentie. Je partner opnieuw zien, aanspreken op hun verlangens, verrassend blijven. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.
De vonk hoeft niet teruggevonden te worden. Ze hoeft alleen maar gevoed te worden.
Tot slot: geen verbod, maar bewustzijn
Flirten is geen gevaar dat geweerd moet worden! Het is een kracht die bewust gestuurd en beheerd moet worden. Niet uit angst, maar vanuit inzicht. Niet omdat we onze verlangens moeten controleren, maar omdat we onze verbindingen willen verdiepen.
Het echte gevaar is niet het flirtmoment in de kroeg of op het werk. Het echte gevaar is het stilzwijgen aan de keukentafel, het vergeten om te kijken, het niet meer vragen: Zie jij mij nog?
Flirten wordt pas bedreigend als het een plaatsvervanger wordt voor wat in de relatie ontbreekt. Als het een geheime ruimte wordt, in plaats van een levendig gesprek.
Daarom eindigt deze reeks niet met een regel, maar met een uitnodiging:
=> Voed je relatie.
=> Blijf speels.
=> Spreek je verlangens uit.
=> Wees wakker voor wat leeft — in jou, in de ander, en tussen jullie.
LEES VERDER: De dunne lijn – over de stille overgang van flirt naar bedrog