Voelen voor jezelf (b)

Voelen en denken voor een ander, dat gaat ons makkelijk af, omdat we dat vanaf onze geboorte instinctmatig doen. Daar lees je over op mijn blog: Voelen-voor-de-ander. Voelen en denken voor mijzelf moet ik gedurende mijn leven leren. Die ontwikkeling start met name in mijn puberteit als het goed is.
Gedurende mijn leven maak ik de stap van ‘op buiten gericht zijn’ om zo te leren eten, lopen, leren, naar ‘op binnen gericht zijn’ om zo te voelen, te zien, te doen wat ik kan en wat ik leuk vind, in relatie tot de ander. Als ik aan kan geven wat ik denk, weet, voel bij mijzelf, dan kan de ander dat ook aan geven. Dan voel ik mij niet afgewezen of als minderwaardig behandeld, maar is er gelijkwaardigheid.
Ik weet wie ik ben. Ik weet wat ik kan. Ik weet wat ik niet kan. Ik weet wat ik nodig heb en kan daar om vragen. Ik weet wat ik kan en kan dat een ander aanbieden. Ik weet wat ik niet kan en wat ik niet wil en durf dat in alle openheid en eerlijkheid aan te geven.